Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -
20
Δεκ

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω…. Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε.

Περπατάω στη Μαυρομιχάλη και για μια στιγμή κοντοστέκομαι στο πεζοδρόμιο για να απαντήσω σε ένα μήνυμα στο κινητό μου. Ένας κύριος που περπατάει πάνω στον δρόμο αρχίζει να μου φωνάζει: «Μην κάθεσαι εκεί, είναι ερείπιο η πολυκατοικία, θα σου πέσει κάτι στο κεφάλι!». Σηκώνω το βλέμμα και πράγματι, μια θεόρατη τριώροφη πολυκατοικία, σαν βομβαρδισμένο κτίριο, υψώνεται απειλητικά από πάνω μου. Δεν την είχα παρατηρήσει, καθώς όλα αυτά τα χρόνια έχω εκπαιδευτεί να κοιτάζω το πεζοδρόμιο όταν περπατάω, για να να αποφεύγω τα εμπόδια: σπασμένα πλακάκια, λακκούβες και παρκαρισμένα αμάξια. Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό να προσέχω και τι υπάρχει πάνω από το κεφάλι μου. Όμως, όπως φαίνεται κάποιοι Αθηναίοι έχουν εξασκηθεί σε αυτό, δεδομένων των συνθηκών της πόλης.

Από εκείνη τη στιγμή άρχισα να παρατηρώ τι υπάρχει πάνω από τα πεζοδρόμια στα οποία περπατάμε στην πρωτεύουσα. Έκανα μια βόλτα σε δρόμους των Εξαρχείων και της Κυψέλης και όσα είδα μου φάνηκαν αρκετά ανησυχητικά. Προκειμένου να βεβαιωθώ για τη σοβαρότητά τους, συμβουλεύτηκα πολιτικούς μηχανικούς για να μου εξηγήσουν αν πράγματι, όταν περπατάμε σε ένα πεζοδρόμιο, υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι και πώς μπορούμε να τους αποφύγουμε.

Υπάρχει ο κίνδυνος να μας πέσει κάτι στο κεφάλι ενώ περπατάμε;

Η απάντηση είναι: αν περνάμε κάτω από ένα προβληματικό κτίριο, δυνητικά ναι, αλλά υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις στον κίνδυνο που διατρέχουμε.

Για παράδειγμα δείτε αυτό το τριώροφο κτίριο που βρίσκεται σε δρόμο των Εξαρχείων:

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται το γείσο είναι αρκετά τρομακτική. «Βλέπουμε τούβλα τα οποία έχουν ήδη φύγει, ενώ άλλα είναι έτοιμα να πέσουν. Αν παρατηρήσεις αυτό που βρίσκεται πάνω από το κλιματιστικό, φαίνεται τόσο επικίνδυνο που μπορεί τώρα που μιλάμε να έχει ήδη πέσει. Κανονικά δεν θα έπρεπε να περνάει κάποιος από κάτω, θα έπρεπε να υπάρχει κορδέλα» σχολιάζει ο Κάρολος Μπαμπάκος, πολιτικός μηχανικός-δομοστατικός. Κορδέλα βέβαια δεν υπήρχε στο συγκεκριμένο σημείο, ούτε κάτι που να αποτρέπει τον οποιονδήποτε να περνάει από κάτω. Και σίγουρα το ότι κάτι θα έπεφτε από τόσο ψηλά (το κτίριο είναι τριώροφο) θα καθιστούσε ένα ατύχημα ακόμα πιο σοβαρό.

Σε αυτή την κατάσταση θα ήταν πολύ χρήσιμο να τοποθετείτο –έστω προσωρινά– ένα μεταλλικό δίχτυ (όχι σαν τα πλαστικά πράσινα που βλέπουμε) που να δέσει από πάνω και από κάτω, για να προστατευτούν οι πεζοί, μου λέει ο Χρήστος Ζέρης, καθηγητής στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών του ΕΜΠ και διευθυντής του Εργαστηρίου Οπλισμένου Σκυροδέματος.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Σε αυτό το κτίριο στο Κουκάκι έχει τοποθετηθεί κορδέλα, που αποτρέπει τους πεζούς από το να περάσουν από κάτω.

Παρατηρώντας βέβαια τα κτίρια στις γύρω γειτονιές καταλαβαίνει κανείς ότι το πιθανότερο –και αυτό βλέπουμε πιο συχνά– είναι να ξεκολλήσει κάποιο κομμάτι από τον σοβά των μπαλκονιών – μια εικόνα τόσο συνηθισμένη, που λανθασμένα φαντάζει ίσως και άκακη.

Πανελλήνιο φαινόμενο

Δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες από την είδηση ότι ένα 14χρονο κορίτσι τραυματίστηκε από πτώση σοβά ενώ περίμενε με την μητέρα της στην στάση του λεωφορείου, στους Αγίους Αναργύρους. Μάλιστα, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση επισκληρίδιου αιματώματος μετά το συμβάν.

Ίδιες εικόνες έχουμε δει όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και σε κάθε γωνιά της χώρας: στην αρχή του χρόνου σοβάδες έπεσαν πάνω σε πεζό στη Θεσσαλονίκη, χωρίς ευτυχώς κάποιον βαρύ τραυματισμό, λίγο αργότερα στα Χανιά κομμάτια μπαλκονιού αποκολλήθηκαν, το ίδιο πριν μερικούς μήνες στο Ηράκλειο Κρήτης, όπου μεγάλα κομμάτια τσιμέντου και οικοδομικών υλικών αποκόπηκαν από μπαλκόνι πολυκατοικίας και έπεσαν πάνω σε ΙΧ. Και αυτά είναι μόνο μερικά από όσα φτάνουν τελικά στο φως της δημοσιότητας.

Τα επικίνδυνα προβλήματα στα μπαλκόνια εμφανίζονται συχνά στις παλιές πολυκατοικίες που δεν συντηρούνται και ο άτυχος συγχρονισμός με κάποιον πεζό που θα περνά από κάτω μπορεί να συμβεί ανά πάσα ώρα και στιγμή – δύσκολα μπορούν οι ειδικοί με ακρίβεια να προβλέψουν αν θα πέσει ένας σοβάς σε δεκαετίες ή την επόμενη μέρα. Το καλύτερο που πρέπει να γίνει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να χτυπηθεί το σημείο (διασφαλίζοντας ότι δεν περνάει κάποιος από κάτω) ώστε να πέσει ό,τι είναι ετοιμόρροπο.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Πρώτος όροφος πολυκατοικίας στα Εξάρχεια.

Για την παραπάνω εικόνα, ο Μπαμπάκος μου λέει: «Όταν υπάρχουν τόσο μεγάλες ρηγματώσεις όπως αυτές που βλέπουμε σε αυτό το μπαλκόνι και είναι τόσο έντονη η αποσάθρωση του σκυροδέματος, σημαίνει ότι αν υπάρξει παγετός μπορεί να μπει νερό από εκεί, να παγώσει και να δημιουργήσει κάποια μετακίνηση. Φαίνεται ότι όλη η πλάκα αυτή ρουφάει νερό». Προσθέτει ακόμα ότι κάποια αποκόλληση θα μπορούσε να δημιουργηθεί όχι μόνο από περιβαλλοντικούς παράγοντες (βροχή, παγετό, αέρα, σεισμό), αλλά και από μηχανικούς, όπως κατά τη διάρκεια κάποιας εργασίας, αν χτυπηθεί κατά λάθος ή ακόμα και από έντονη δόνηση που μπορεί να δημιουργήσει ένα φορτηγό. Επιπλέον, είναι πιθανό το μπαλκόνι να έχει μωσαϊκό, κάτι που επιδεινώνει την συγκράτηση του νερού – αν δεν έχει γίνει κάποια παρέμβαση: «Συνήθως στις κατασκευές που είναι δεκαετίας του ’60, στα μπαλκόνια όπως και στο εσωτερικό, έβαζαν μωσαϊκό. Αυτό είναι πορώδες και επιδεινώνεται η κατάστασή τους αν χάσουν την επιφανειακή τους μορφή με τα χρόνια, την γυαλάδα δηλαδή, η οποία τα κάνει αδιάβροχα. Μετά αρχίζουν και συγκρατούν νερό και θέλουν συντήρηση» προσθέτει.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Φωτογραφίες από γειτονιές των Εξαρχείων και της Κυψέλης.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Ο Μπαμπάκος εξηγεί ότι αυτή η φωτογραφία είναι το μέλλον της διπλανής.

Σε ένα μπαλκόνι που έχει ρηγματώσεις στην άκρη κάποια στιγμή θα αποκαλυφθούν οι οπλισμοί, όπως φαίνεται στη δεύτερη από τις παραπάνω φωτογραφίες. Πάνω από το μπετόν, για προστασία μπαίνει το επίχρισμα – ο σοβάς δηλαδή και το χρώμα. «Από τη στιγμή που το χρώμα ξεφτίζει, που είναι το πρώτο το οποίο φθείρεται από τον καιρό, και δεν συντηρηθεί το κτίριο, αρχίζει και τρώγεται ο σοβάς και αν αυτό δεν συντηρηθεί φτάνουμε στο μπετόν και εκεί αρχίζει να διεισδύει πιο γρήγορα και να συμβαίνει αυτή η διαδικασία που βλέπουμε».

Όπως λέει ο Χρήστος Ζέρης, «πρέπει να προσέχουμε τις γωνίες των μπαλκονιών που είναι ευπαθείς». Για να καταλάβουμε γιατί συμβαίνουν όσα βλέπουμε στις παραπάνω φωτογραφίες, ο ίδιος εξηγεί ότι μέσα στο μπετόν υπάρχει οπλισμός (δηλαδή σίδερα), που όταν βρίσκει τρόπο είτε το οξυγόνο είτε το νερό να διεισδύσει (π.χ. από ρωγμές ή από την διαστολή που προκαλούν οι διαφορές της θερμοκρασίας) οξειδώνεται, διογκώνεται και τελικά «σπρώχνει» τα μπετά. «Όταν οξειδώνεται το σίδερο που υπάρχει, επταπλασιάζει τον όγκο του, που σημαίνει ότι αυτόματα σπάει το μπετόν και το πετάει», μου λέει ο Μπαμπάκος. Έτσι ανοίγουν και βλέπουμε τα εκτεθειμένα σκουριασμένα σίδερα. Μάλιστα, όταν έχουμε νερό με αλάτι (στις περιοχές που είναι κοντά στη θάλασσα) η διάβρωση επιταχύνεται. «Και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις έχουμε αυτά τα φαινόμενα που το τσιμέντο “κλωτσάει”, αλλά ίσως σε εμάς είναι πιο έντονο, γιατί οι διατομές είναι πιο μικρές, οι κλιματολογικές συνθήκες επιταχύνουν την διάβρωση των οπλισμών και τα μπετά μας είναι πιο πορώδη» σημειώνει ο Ζέρης.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Πολυκατοικία στα Εξάρχεια. Σε περιπτώσεις σαν αυτή, οι ειδικοί λένε ότι πρέπει να χτυπηθεί το σημείο – διασφαλίζοντας προηγουμένως ότι δεν περνάει κάποιος από κάτω– ώστε να πέσει ό,τι είναι ετοιμόρροπο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μπαλκόνια που παρατηρήσαμε, εκτός από τις γωνίες, «κλωτσάνε» και στα σημεία που ενώνονται τα σίδερα των μπαλκονιών. «Πολλές φορές τα κάγκελα που έχουμε στα μπαλκόνια, κατά την κατασκευή τους –για λόγους σταθερότητας– τα συγκόλλησαν στον σιδηροπλισμό του μπαλκονιού, σκάβοντας το μπετόν για να βρουν τον οπλισμό του σιδήρου. Αυτό όμως λειτουργεί τελικά σαν αγωγός για την οξείδωση» λέει ο Μπαμπάκος, βλέποντας το παρακάτω μπαλκόνι.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Πολυκατοικία στα Εξάρχεια.

Υπάρχουν περιπτώσεις όμως για τις οποίες ο κίνδυνος μπορεί να προέλθει από το μάρμαρο που έχει τοποθετηθεί ως επένδυση και, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες παρακάτω, μπορεί να φύγει. «Φαίνονται να είναι απλώς κολλημένα και η κόλλα είναι επίφοβη, γιατί οι διαστολές την κάνουν να ξεκολλάει. Αν χτυπήσει το σημείο ιδιοκτήτης και ακούσει πως είναι κούφιο από πίσω, πρέπει να γίνει αποκατάσταση» λέει ο Ζέρης, ενώ παράλληλα παρατηρούμε τα μακρόστενα κομμάτια μαρμάρου που λείπουν από το μπαλκόνι του πρώτου και δεύτερου ορόφου σε αυτή την πολυκατοικία των Εξαρχείων και αναρωτιόμαστε υπό ποιες συνθήκες έπεσαν.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Πολυκατοικία στα Εξάρχεια.

Σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις πρέπει να υπάρξει παρέμβαση ειδικού για να αποφευχθούν ατυχή γεγονότα. Δεν ήταν λίγα τα παραδείγματα όπου είδαμε να έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες να ληφθούν μέτρα προστασίας, ακόμα και αυτοσχέδια.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Πολυκατοικία με πλέγμα στην Κυψέλη.

Χαρακτηριστικό είναι το παραπάνω παράδειγμα σε πολυκατοικία της Κυψέλης, όπου παρότι έχουν τοποθετήσει πλέγμα σε μια προσπάθεια να δείξουν ότι προσέχουν, όπως μας είπαν και οι πολιτικοί μηχανικοί με τους οποίους μιλήσαμε για το ρεπορτάζ, αυτό δεν θα συγκρατούσε κάτι. Αντιθέτως, εύκολα ένα κομμάτι σοβά θα μπορούσε να πέσει ανάμεσα από το μεγάλο καρέ. Και το γεγονός ότι είναι στον πρώτο όροφο, δεν μειώνει την πιθανότητα τραυματισμού αν κάποιος βρεθεί την λάθος στιγμή στο λάθος σημείο.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Κάποια παλιά κτήρια έχουν ξύλινες ή μεταλλικές λύσεις, που και οι ίδιες φαίνονται επικίνδυνες μετά από χρόνια.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Όπως μας λένε οι πολιτικοί μηχανικοί με τους οποίους μιλήσαμε, πιθανά μια τέτοια μεταλλική κατασκευή, στην πραγματικότητα δεν πιάνει ό,τι πέφτει από το μπροστινό μέρος του μπαλκονιού, αλλά ίσως μπήκε μετά από κάποια έκθεση επικινδυνότητας της πολεοδομίας για τυπικούς λόγους.

Ακόμα και σε περιπτώσεις όπου φαίνεται να έχουν γίνει κάποιες παρεμβάσεις, όπως στο παρακάτω κτίριο (φαίνονται με διαφορετικό γκρι τα επισκευαστικά κονιάματα), αυτές μάλλον δεν έχουν πάει σε βάθος, καθώς φαίνεται στα δεξιά του μπαλκονιού ότι υπάρχουν κομμάτια έτοιμα να πέσουν. «Σε έναν σεισμό είναι πολύ εύκολο και πιθανό να πέσουν αυτά» μας λέει ο Μπαμπάκος.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -

Ελλιπής κουλτούρα συντήρησης

«Είναι σαφές ότι η κακή εικόνα που βλέπουμε στους δρόμους έχει να κάνει με την ελλιπή συντήρηση· οι πολυκατοικίες είναι κακοσυντηρημένες στην Αθήνα. Δεν υπάρχει αυτή η κουλτούρα» σημειώνει ο Μπαμπάκος. Όπως έχει παρατηρήσει από την εμπειρία του «είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι που ρωτούν στοιχεία για την δομική ποιότητα, όταν μας καλούν να δούμε ένα διαμέρισμα που σκέφτονται να αγοράσουν. Δεν μπαίνουν στον κόπο να ασχοληθούν με αυτό. Δεν ρωτάνε “έχει αυτό το κτίριο στατικά προβλήματα;”. Ακόμα και αν έχει και τους τα γνωστοποιώ, ή τους λέω ότι είναι εμφανώς κακοσυντηρημένο, παρατηρώ ότι δεν αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα. Δεν έχω ακούσει κάποιον να μου λέει ότι “δεν θα το πάρω επειδή αυτό το κτίριο έχει κάποιες σημαντικές ρηγματώσεις στα μπαλκόνια”. Νομίζω ότι δεν τους ενδιαφέρει και συνήθως αυτές τις εργασίες αποκατάστασης θα βάλουν σε δεύτερη προτεραιότητα, σε σχέση με άλλες».

Ποιος έχει την ευθύνη;

Αξίζει να σημειώσουμε ότι την ευθύνη της συντήρησης των μπαλκονιών έχουν όλοι οι ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας, βάσει καταστατικού, δεδομένου ότι ο σκελετός του κτιρίου είναι κοινόκτητος. Αυτό σημαίνει ότι, αν υπάρχει ένα χαλασμένο μπαλκόνι στον 4ο όροφο, είναι υποχρέωση όλων να μεριμνήσουν και να πληρώσουν για τις επιδιορθώσεις.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Η κατάσταση φυσικά περιπλέκεται στις περιπτώσεις των εγκαταλελειμμένων κτιρίων που δεν μπορούν να εντοπιστούν οι ιδιοκτήτες ή που υπάρχει πολυϊδιοκτησία χωρίς συνεννόηση. Όπως μας ενημερώνει ο αντιδήμαρχος Υποδομών του Δήμου Αθηναίων, Ανδρέας Γραμματικογιάννης, ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο με σοβαρά στατικά προβλήματα μπορεί να χαρακτηριστεί επικινδύνως ετοιμόρροπο, μετά από απόφαση ειδικής επιτροπής που συστήνεται. «Μέχρι να χαρακτηριστεί ένα κτίριο ή μέχρι να κατεδαφιστεί, εφόσον δεν έχει βρεθεί ο ιδιοκτήτης, λαμβάνονται μέτρα άρσης επικινδυνότητας από τον Δήμο (οριοθέτηση με λαμαρίνες του περιγράμματος του κτιρίου ώστε να μην περνάνε πεζοί και συμβεί ατύχημα από κάποια πτώση). Το πρόβλημα εδώ είναι ότι, σε πολλές περιπτώσεις που ακόμα και οι ιδιοκτήτες έχουν λάβει αυτά τα μέτρα, ενώ είναι προσωρινά, καταλήγουν να είναι μόνιμα και σιγά σιγά να αποτελούν μέρος του προβλήματος αντί της λύσης. Εμείς προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τους ιδιοκτήτες και προσπαθούμε να υπάρξει ένα πλαίσιο για την οριστική επίλυση του προβλήματος. Προσπαθούμε επίσης να εξασφαλίσουμε μια σημαντική χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο για να γίνει μια σκούπα καθαιρέσεων. Εκ των πραγμάτων οι οικονομικές δυνατότητες του Δήμου δεν μπορούν να καλύψουν το σύνολο της απαίτησης που υπάρχει, άρα χρειάζεται μια σημαντική χρηματοδότηση για να κατεδαφιστεί ό,τι πρέπει, ή να φτιαχτούν εκ νέου κάποια με μέτρα προστασίας, για να εξασφαλίσουμε ότι σε περίπτωση σεισμού ή οτιδήποτε δεν θα υπάρξει πρόβλημα. Φανταστείτε ότι δεν χρειάζεται να γίνει σεισμός για να υπάρξει πρόβλημα σε αυτά τα κτίρια – ακόμα και με τις βροχές μπορεί να γίνουν ατυχήματα και μετά θα είμαστε όλοι εκτεθειμένοι».

Για τις ιδιαιτερότητες και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα νεοκλασικά ή διατηρητέα, πολλά από τα οποία ρημάζουν και μπορεί να γίνουν επικίνδυνα, μπορείτε να μάθετε από προηγούμενα ρεπορτάζ του inside story (εδώεδώ κι εδώ).

Όπως σημειώνει ο Μπαμπάκος, η έλλειψη κουλτούρας έχει να κάνει κυρίως με το ότι δεν έχουν δοθεί κίνητρα στους ιδιοκτήτες. «Είχαν γίνει κάποια βήματα με τους Ολυμπιακούς, που δώσανε κάποια κίνητρα για να χρωματιστούν εξωτερικά οι πολυκατοικίες, είχε βγει και πριν κάποια χρόνια ένα πρόγραμμα του Δήμου Αθηναίων για τις προσόψεις των κτιρίων – όμως τα ποσά ήταν πολύ χαμηλά και δεν υπήρχε μεγάλο κίνητρο. Στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα στην Δανία από όπου έχω εμπειρία, έχω δει να δίνονται φοροαπαλλαγές για τις εργασίες που γίνονται. Νομίζω ότι επειδή δεν μπορείς να βασίζεσαι αποκλειστικά στην συνεννόηση των ιδιοκτητών της πολυκατοικίας, θα έπρεπε να δοθούν κίνητρα και να γίνονται έλεγχοι από την πολιτεία. Όχι όμως τιμωρητικοί έλεγχοι, αλλά έλεγχοι με τους οποίους θα γίνει μια καταγραφή και στην συνέχεια θα υπάρξει μια ενημέρωση, ώστε να κατανοήσουν τι θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα στην πολυκατοικία τους».

Από τα κτίρια που είδαμε, κάποια φαίνονται εγκαταλελειμμένα, κάποια είναι ενοικιασμένα και κάποια ενώ κατοικούνται δεν φαίνεται να δίνουν μεγάλη σημασία οι ιδιοκτήτες. Ίσως πράγματι να μην υπάρχει αυτή η γνώση· για παράδειγμα, ποιος ξέρει ότι κάτι τόσο απλό όπως η τοποθέτηση πολλών μεγάλων γλαστρών (πολλές φορές πήλινων) στην άκρη των μπαλκονιών αποτελεί πολύ συνηθισμένη κακή πρακτική στα μπαλκόνια μας, καθώς δημιουργούν μεγάλη φόρτιση και αποτελούν πηγή υγρασίας;

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -Πολυκατοικίες στην Κυψέλη.

Όσο για σημάδια όπως τα παραπάνω, αν τα δείτε δεν χρειάζεται να σας απασχολεί ως πεζούς, μιας και δεν διατρέχετε κίνδυνο, όμως ως ιδιοκτήτες θα πρέπει να προσέχετε καθώς υποδηλώνουν ότι «υπάρχουν από την πάνω πλευρά λιμνάζοντα νερά που διαπερνούν τους πόρους του σκυροδέματος και βγαίνουν τα άλατα του υλικού» όπως μας λέει ο Ζέρης. Υπάρχει βέβαια πάντα η πιθανότητα να έχει γίνει αποκατάσταση του προβλήματος από την πάνω πλευρά και να μην την βλέπουμε.

Οι έλεγχοι

Όπως ενημερωθήκαμε από τον Δήμο Αθηναίων, κάθε πολίτης που θεωρεί ότι εντοπίζει επικινδυνότητα για τη δημόσια ασφάλεια σε ένα κτίριο, έχει τη δυνατότητα επώνυμης αίτησης ελέγχου – καταγγελίας. «Σε αυτή τη φάση, οι αιτήσεις κατατίθενται δια ζώσης στην Υπηρεσία Δόμησης ή μέσω email και αναμένεται σε σύντομο διάστημα να ενεργοποιηθεί η πλατφόρμα e-services του Δήμου» μας είπαν.

Την καταγγελία ακολουθεί έλεγχος πιθανής ύπαρξης φακέλου για το συγκεκριμένο κτίριο και σε αυτήν την περίπτωση εξετάζεται αν έχουν τηρηθεί οι διοικητικές διαδικασίες ενημέρωσης των ιδιοκτητών και αποστέλλεται ο φάκελος στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση και την Εισαγγελία, βάσει των εκάστοτε ευρημάτων. Σε διαφορετική περίπτωση (αν είναι νέα υπόθεση), δημιουργείται φάκελος που συμπληρώνεται με την επιτόπια αυτοψία από τους μηχανικούς του Τμήματος.

Όταν περπατάς, κοίτα και πάνω.... Θα μπορούσε να μας πέσει κάτι στο κεφάλι όσο περπατάμε; Κάναμε μια βόλτα σε γειτονιές της Αθήνας και πολιτικοί μηχανικοί μας εξήγησαν από τι κινδυνεύουμε. -

Σε ό,τι αφορά τα ετοιμόρροπα, στην απάντησή τους σημειώνουν: «Είναι σύνηθες οι πολίτες να κρίνουν με κριτήρια ατομικά την επικινδυνότητα ενός κτίσματος, σε αντίθεση με τις διαφορετικές κατηγορίες και μέτρα που προβλέπει η νομοθεσία. Υπάρχουν κτίρια που κρίνονται αναγκαία προς επισκευή δίχως να αποτελούν δημόσιο κίνδυνο, άλλα που έχουν αυξημένη επικινδυνότητα αλλά όχι επείγοντα χαρακτήρα, κάποια που τηρούν τις προϋποθέσεις άμεσης λήψης μέτρων και σε ελάχιστες περιπτώσεις είναι αναγκαία η παραπομπή της υπόθεσης στα αρμόδια συμβούλια με το ερώτημα περί ετοιμορροπίας. Καθώς κτίριο που κρίνεται ετοιμόρροπο χρήζει άμεσης κατεδάφισης, που συνεπάγεται απώλεια της ιδιοκτησίας, γεγονός που δεν μπορεί να κριθεί από έναν μεμονωμένο μηχανικό, αλλά από το αντίστοιχο συμβούλιο».

Σε κάθε περίπτωση, μια καλή συμβουλή για τους πεζούς είναι, αν παρατηρήσουμε σοβάδες στο πεζοδρόμιο να αποφύγουμε να περάσουμε από κει, μιας και η πίστη στην προνοητικότητα του κάθε ιδιοκτήτη δεν αρκεί για την ασφάλειά μας σε αυτήν την πόλη. Η στάση μας συμπυκνώνεται στην τελευταία παρατήρηση που κάνει ο Μπαμπάκος: «Μια κοινωνία η οποία περνάει από από το στέγαστρο του Καλατράβα και βλέπει τις σκουριές, την εγκατάλειψη δηλαδή σε ένα εμβληματικό κτίριο τέτοιου τύπου, δεν νομίζω ότι θα έχει άλλα αντανακλαστικά από αυτά που στην πραγματικότητα υπάρχουν».

Πηγή: https://insidestory.gr/article/otan-perpatas-koita-kai-pano?token=cFgmW8bWJn